Ginkgo biloba – ekstrakt standaryzowany 24% (120 mg ekstraktu)
Miłorząb dwuklapowy (japoński) – Ginkgo biloba L.
Miłorząb dwuklapowy w stanie dzikim występuje tylko w południowo-wschodniej części Chin. Dlatego nazwa miłorząb japoński, której czasem się używa, jest dość myląca. Najstarsi przedstawiciele gatunku Ginkgo żyli we wczesnej jurze. Ginkgo biloba jest ostatnim współczesnym reliktem imponujących roślin z tamtego okresu. Obecnie w warunkach naturalnych rośnie tylko 116 drzew.
Surowcem leczniczym jest liść miłorzębu – Folium Ginkgo, który zbiera się jesienią po zżółknięciu, a następnie suszy. Ze świeżego liścia przygotowywany jest intrakt lub nalewka. W obrocie znajdują się nalewki, standaryzowane ekstrakty płynne, gęste i suche (w postaci kapsułek i tabletek) i suszone liście. Z tych ostatnich możemy sporządzić sobie nalewkę, ekstrakt lub napar.
Składniki biologicznie czynne zawarte w liściu miłorzębu to: flawonoidy (0,5-1,8%), biflawonoidy, proantocyjanidy, terpeny i laktony terpenowe, laktony diterpenowe (ginkgolidy A, B, C, J, M), sekswiterpen (bilobalid), związki katechinowe. Za najważniejsze związki uznaje się bilobalid, ginkgolidy i biflawonoidy (bilobetyna, ginkgetyna, amentoflawon).
Związki laktonowe, antocyjanidowe i flawonoidowe usprawniają krążenie mózgowe. Zmniejszają przepuszczalność śródbłonków naczyń krwionośnych, co działa przeciwwysiękowo. Jednocześnie rozszerzają naczynia krwionośne włosowate, poprawiając krążenie obwodowe. Związki katechinowe i flawonoidy to również dość silne antyoksydanty (przeciwutleniacze).
Bilobalid i niektóre ginkgolidy wykazują działanie neuroprotekcyjne (zapobiega degradacji osłonek mielinowych), hamują agregację i hemolizę (rozpad) krwinek, zapobiegają zakrzepom, niedotlenieniu oraz niedożywieniu komórek nerwowych w mózgu.
Z racji usprawniania gospodarki tlenowej (polepszenie dopływu tlenu i glukozy) działają psychostymulująco, dzięki czemu zwiększa się koncentracja i możliwości zapamiętywania oraz uczenia. Wykazano też, że wyciągi z miłorzębu poprawiają pamięć krótkotrwałą i znoszą objawy szumu w uszach, zawrotów głowy, zaburzeń percepcyjnych spowodowanych nieprawidłowym krążeniem mózgowym i ospałość.
Ponadto miłorząb rozszerza naczynia wieńcowe, usprawnia krążenie w całym ciele, rozszerza oskrzela i łagodzi objawy astmy, działa moczopędnie. Polecany jest przy chromaniu przestankowym, miażdżycy, zespole zimnych stóp i dłoni, trądziku różowatym, plamicach i chorobie Alzheimera. Działa przeciwobrzękowo (również na mózg), a przez usprawnienie ukrwienia mięśni szkieletowych i mózgowia zwiększa wydolność fizyczną i psychiczną organizmu.
Wiele badań wykazało, że wyciągi miłorzębowe usprawniają przepływ krwi w mózgu stąd są skutecznym lekiem przeciwdziałającym neurologicznym zmianom w procesie starzenia się. Inne badania pokazały, że osoby z chorobą Alzheimera i innymi postaciami demencji starczej powinny przyjmować standaryzowane wyciągi z tej rośliny, aby zachować sprawność umysłu.
Ponadto stosując miłorząb możemy pozbyć się lub złagodzić szumy w uszach, wyeliminować zawroty głowy, a także uczucie niepokoju.
W Chinach miłorząb stosowany jest jako środek przeciwdziałający arytmii serca. Faktycznie usprawnia dopływ krwi do serca i sprawia, że ma ono mniejsze zapotrzebowanie na tlen, przez co spłycony oddech i ból w klatce piersiowej może być znacząco zredukowany. Podobnie działa na serce głóg.
Od tysiącleci chińscy uzdrowiciele używali miłorzębu w leczeniu astmy, zapalenia oskrzeli, alergii i różnego rodzaju kaszlu. Działa on bowiem w ten sposób, że wpływa hamująco na czynnik aktywujący płytki krwi (PAF), białko we krwi, które odgrywa kluczową rolę w wywoływaniu skurczów oskrzeli.
Istotne jest też przeciwdepresyjne i uspokajające działanie surowca.
Miłorząb polecany jest jako skuteczny środek w leczeniu udaru mózgu. Wzmacnia naczynia włosowate (najdrobniejsze naczynia krwionośne), co może pomóc w zapobieganiu wylewom krwi do mózgu.
Krótko…
Po wnikliwych badaniach składu chemicznego liści miłorzębu stwierdzono, że:
- działa ochronnie na naczynia krwionośne – wzmacnia naczynia włosowate, zapobiega ich nadmiernej przepuszczalności, zapobiega udarom i obrzękom (także mózgu)
- działa przeciwwysiekowo
- działa przeciwzapalnie
- rozszerza naczynia krwionośne
- działa przeciwzakrzepowo (antyagregacyjnie)
- poprawia krążenie obwodowe w mózgu i całym ciele
- poprawia ukrwienie mięśni szkieletowych i mózgu
- poprawia całą gospodarkę tlenową (usprawnia dopływ tlenu i krwi do mózgu), przez co zapewnia działanie psychostymulujące
- rozszerza oskrzela i łagodzi objawy astmy
- hamuje lub znosi nieprzyjemne szumy w uszach oraz zawroty głowy
- może być stosowany w chorobie Alzheimera (wraz z innymi roślinami)
- hamuje aktywność wolnych rodników (działanie przeciwutleniające)
- działa lekko moczopędnie i oczyszczająco
- zapobiega rozpadowi i degeneracji niektórych neuroprzekaźników (głównie odpowiadających za procesy pamięciowe i przekaz sygnałów z komórek mięśni gładkich)
- zwiększa inhibicję oksydazy monoaminowej, przez co może działać antydepresyjnie i uspokajająco
- może hamować proliferację wątrobowych komórek nowotworowych
Miłorząb polecany jest w następujących zaburzeniach:
- zaburzenia krążenia obwodowego i mózgowego
- choroba wieńcowa
- arytmia
- miażdżyca
- stwardnienie rozsiane
- chromanie przestankowe
- choroba Raynauda
- choroba Alzheimera
- szum w uszach
- zawroty głowy
- zaburzenia pamięci i koncentracji
- bóle głowy na tle niedotlenienia mózgu
- skazy naczyniowe
- skłonności do zakrzepów i zatorów
- zaburzenia krążenia ocznego
- retinopatia cukrzycowa i cukrzyca (profilaktyka powikłań)
- urazy mózgowia i rdzenia kręgowego
- obrzęk mózgu
- depresja
- zimne stopy i dłonie
Obecne na rynku kosmetyki z wyciągami z miłorzębu (kremy, toniki) wykorzystują właściwości antyoksydacyjne, przeciwzapalne i przeciwwysiękowe tej rośliny.
Sposób użycia i dawkowanie
Preparaty z miłorzębu, aby były skuteczne, trzeba stosować regularnie przez długi okres czasu (3-6 miesięcy).
Najlepiej kupować standaryzowane wyciągi – one są najskuteczniejsze.
Skuteczna jest również nalewka (Tinctura Ginkgo) 1:1 lub 1:3 na alkoholu 60-70%, w dawce 10-15 ml dwa razy dziennie.
Słabsze działanie:
Napar miłorzębowy –1 łyżkę dobrze rozdrobnionych liści zalać 1 szklanką wrzącej wody; odstawić na 30 minut, przecedzić. Pić 2 razy dziennie po 1 szklance naparu, najlepiej z miodem i sokiem cytrynowym.
Sproszkowane liście miłorzębu –½ lub 1 łyżeczka na miodzie, 2 razy dziennie. Liście miłorzębu można zaparzać z yerba mate, herbatą, trawką cytrynową oraz wzbogacać w cytrynę, limonkę i miód.
Korzystne jest łączenie preparatów miłorzębowych z glukozą i fruktozą (miód), kofeiną, jemiołą, arniką, dziurawcem, eleuterokokiem (żeńszeń syberyjski), cynaryzyną i lecytyną.
Działania uboczne
Po podaniu nalewki początkowo możliwe są zawroty głowy, chwilowe oszołomienie (przemieszczanie krwi i zmiana tonusu mięśni gładkich) oraz nasilone skurcze mięśnia sercowego. Objawy te jednak szybko ustępują i najczęściej później się już nie pokazują.
Przeciwwskazania
Skazy krwotoczne na tle zaburzeń krzepnięcia krwi (np. hemofilia), ciąża.
Używać ostrożnie (a najlepiej skonsultować z lekarzem) w przypadku zażywania leków przeciwzakrzepowych, inhibitorów agregacji płytek krwi oraz przy stwierdzonych zaburzeniach krzepnięcia krwi.
Interakcje: preparaty miłorzębowi nie należy łączyć z kulczybą wronie oko, strychniną, kokainą, amfetaminą i galantaminą oraz surowcami zawierającymi ranunkulinę.
Inne przepisy i więcej informacji:
http://farmakognozja.blogspot.com